De huidige verwerking van biogas verloopt hoofdzakelijk via WKK’s (Warmte-Kracht Koppeling) met als output elektriciteit en warmte. Het steunmechanisme van de overheid is op dat afzetmechanisme afgestemd via ondersteuning met groenestroomcertificaten en warmtekrachtcertificaten. Biogas kan echter ook gevaloriseerd worden via opwerking tot biomethaan dat in het aardgasnet kan gepompt worden, gebruikt worden als brandstof in CNG (compressed natural gas) voertuigen of andere toepassingen van methaan. Het biomethaan in het aardgasnet heeft dan op zijn beurt opnieuw verschillende toepassingen waar het fossiele energiebronnen zal vervangen door een in oorsprong hernieuwbare energiebron.
De vraag die in dit document behandeld wordt is welke combinatie van processen de meest duurzame is.
• De directe verwerking van biogas tot elektriciteit en warmte via WKK’s.
• De opwerking tot biomethaan en injectie in aardgasnet waarbij marktwerking zorgt voor de uiteindelijke invulling van de behoefte aan warmte en elektriciteit.
• De opwerking tot biomethaan, injectie in het aardgasnet maar de voorwaarde dat het biomethaan verwerkt moet worden in een WKK die niet noodzakelijk bij een biogasinstallatie staat. Die WKK, op een andere locatie dan de biogasproductie installatie, kan eventueel een nuttigere warmtetoepassing krijgen.
In dit document worden bovenstaande opties vergeleken. Daarvoor wordt eerst de keuze van de methodologie toegelicht, vervolgens de berekening van de warmtevraag. Op basis van die keuzes wordt dan de berekening voorgesteld met een discussie van de resultaten en een algemene conclusie.